Blog

Nowe Delhi:

W piątek brytyjscy wyborcy powiedzieli: „Stare jest za stare, a nowe jest za nowe” Rishi SunakKonserwatyści ponieśli druzgocącą porażkę w wyborach powszechnych, pozbawiając się prawie 250 miejsc w 650-osobowej Izbie Gmin. I sir Keira StarmeraPartia Pracy otrzymała klucze do zamku.

Pan Starmer i jego „nowa” Partia Pracy utworzą teraz następny rząd. Zwracając się do wiwatującego tłumu wiernych członków partii na wiecu zwycięstwa o świcie w centrum Londynu, oświadczył: Wielka Brytania „odzyskuje swoją przyszłość”.

Skala porażki konserwatystów jest wyjątkowa; partia sprawująca władzę przez 14 lat poniosła klęskę w Walii i Szkocji, a niektórzy z jej najważniejszych liderów, w tym była premier Liz Truss, zostali pokonani.

Zwycięstwo Partii Pracy

Ale być może najbardziej bolesnym ciosem jest to, że BBC donosi, że konserwatyści stracili miejsca w hrabstwach hrabstw Anglii, które zajmowali od XIX lub początku XX wieku. Na przykład, Joe Morris z Partii Pracy pokonał Guya Oppermana z Partii Konserwatywnej, kończąc 100-letnie panowanie torysów w okręgu Hexham.

CZYTAJ | „Przepraszam”: Rishi Sunak przyznaje się do porażki w brytyjskich sondażach

Konserwatyści są gotowi na jeden z najgorszych wyników w wyborach powszechnych, a Partia Pracy, z ponad 400 miejscami, na najlepszy. Sondaże exit poll przewidywały właśnie taki scenariusz, dając panu Starmerowi 405 miejsc.

Upadek konserwatystów

Rishi Sunak, ustępujący premier, zaapelował o przeprowadzenie przedterminowych wyborów w maju.

Sygnały ostrzegawcze były już widoczne; pojawiły się zresztą już kilka tygodni, jeśli nie miesięcy wcześniej, gdy wyborcy w Wielkiej Brytanii zmagali się z kryzysem kosztów utrzymania, narastającym problemem imigracyjnym, słabą infrastrukturą i opieką zdrowotną oraz innymi problemami, a konserwatyści zmagali się z poważnym problemem wizerunkowym.

CZYTAJ | Partia Pracy zwycięża w sondażach w Wielkiej Brytanii, pierwsza porażka partii Rishi Sunaka od 2010 r.

W tym momencie konserwatyści – prosząc Brytyjczyków o pozwolenie na zainstalowanie szóstego premiera od 2010 r. – byli już 20 punktów za odmłodzoną Partią Pracy, ale pan Sunak wydawał się wierzyć, że może zamknąć i naprawić lukę. Niestety, tak się nie stało.

Dlaczego Partia Pracy pokonała konserwatystów?

Wybierz. Ale rozpadający się NHS, czyli Narodowa Służba Zdrowia, stan gospodarki i towarzyszące temu obawy, takie jak wzrost cen, znajdują się wysoko na liście powodów porażki.

Z sondażu IPSOS Issues Index z czerwca wynika, że ​​na szczycie listy znalazły się obawy dotyczące cięć finansowania NHS – bezpłatnego publicznego programu opieki zdrowotnej, który każdy inny kraj chciałby mieć – a następnie gospodarka, imigracja, wzrost cen, mieszkalnictwo i szkolnictwo, obronność i walka z terroryzmem oraz przestępczość.

Pan Sunak wypadł słabo we wszystkich tych kwestiach, w tym w kwestii nadzorowania najniższego wskaźnika wzrostu gospodarczego kraju od początku XIX wieku i gwałtownego wzrostu kosztów utrzymania, najwyższego od 41 lat.

Ten Gospodarka brytyjska znacznie spowolniło w ciągu ostatniej dekady, nawet biorąc pod uwagę globalny kryzys wywołany pandemią Covid. PKB na mieszkańca wzrosło zaledwie o 4,3 procent od 2007 do 2023 roku.

W poprzednich 16 latach liczba ta wynosiła aż 46 procent.

Oznaczało to stagnację dochodów.

Raport niezależnego instytutu badawczego Centres for Cities wskazał, że przeciętny Brytyjczyk miał 10 200 funtów mniej do zaoszczędzenia lub wydania między 2010 a 2022 rokiem, w porównaniu do wskaźników wzrostu z lat 1998–2010.

A dług publiczny Wielkiej Brytanii, wynoszący 2,7 ​​biliona funtów, jest wyższy niż w jakimkolwiek okresie od lat 60. ubiegłego wieku.

Wydawało się, że wkrótce nastąpi pewna ulga; w maju Międzynarodowy Fundusz Walutowy mówił o „miękkim lądowaniu” gospodarki i podwyższył prognozę wzrostu o 0,2 punktu procentowego do 0,7.

I być może właśnie dlatego pan Sunak wezwał do przeprowadzenia wcześniejszych wyborów.

Ten NHS jest przez wielu postrzegana jako ukoronowanie brytyjskiej służby publicznej.

Kluczową kwestią jest finansowanie brytyjskiego krajowego systemu bezpłatnej opieki zdrowotnej, NHS (plik).

Konserwatyści wielokrotnie podkreślali znaczenie NHS, ale ta troska najwyraźniej nie przekładała się na faktyczne wsparcie dla lekarzy, pielęgniarek i personelu medycznego.

Alokacje budżetowe pod rządami konserwatystów dają jasny obraz. Od czasu, gdy doszli do władzy w 2010 r., wydatki na opiekę zdrowotną wzrosły średnio o 2,8 proc. rocznie, w porównaniu do 3,6 proc. w ciągu ostatnich 50 lat. Obejmuje to okres pandemii.

W kwietniu szacowano, że na leczenie w ramach programu NHS czekało 7,6 mln osób, z czego ponad 50 000 znajdowało się na liście od ponad roku. Mediana czasu oczekiwania wynosiła 14 tygodni.

Liczba osób oczekujących na pomoc medyczną, w tym osób z poważnymi schorzeniami, wzrosła trzykrotnie pod rządami konserwatystów, zgodnie z danymi NHS opublikowanymi przez Al Jazeera.

Brexit również miał swój głos, a ograniczenia w przemieszczaniu się oznaczały, że lekarze z kontynentalnej Europy albo nie mogli zostać zatrudnieni, albo nie chcieli się zapisać. Jakkolwiek okropnie to brzmi, była to dobra wiadomość dla Indii, ponieważ NHS zwrócił się do swojej byłej kolonii, aby obsadzić ponad 2000 stanowisk lekarskich.

Imigracja był również problemem. Rząd pana Sunaka obiecał rozprawić się z nielegalnymi imigrantami w Wielkiej Brytanii, ale jego polityka wobec Rwandy – rzekomo mająca działać jako główny środek odstraszający – nie przyniosła rezultatu.

Co więcej, dwa lata po ogłoszeniu tej informacji nie wystartował z tego afrykańskiego kraju ani jeden samolot.

Według Wiadomości SkyKonserwatyści przeznaczyli ponad 300 milionów funtów na ten program, który ich zdaniem ma odstraszać nielegalnych imigrantów przedostających się do Wielkiej Brytanii na małych łodziach przez kanał La Manche.

Zgodnie z tą polityką osoby złapane zostaną wysłane do Rwandy, gdzie będą ubiegać się o azyl.

Pod koniec marca w sumie 118 000 osób czekało na wstępną decyzję w sprawie swoich wniosków.

Wschodzący koszty utrzymania i gwałtownie rośnie ceny domówjak również strome wzrost cen wynajmurównież stanowiły problem, nad którym konserwatyści najwyraźniej nie potrafili zapanować.

Truss, wkład Johnsona

Nie tylko niepowodzenia pana Sunaka doprowadziły do ​​upadku konserwatystów.

Boris Johnson został wybrany na lidera torysów i premiera w lipcu 2019 r., na krótko przed wybuchem pandemii. Jego niechlujny wygląd i chaotyczne przywództwo wywołały bunt jego ministrów i oczywiście skandal „Partygate”, który dotyczył imprez przy Downing Street 10 podczas lockdownu.

Pan Johnson zrezygnował ze stanowiska w czerwcu ubiegłego roku po dochodzeniu, które nazwał „polowaniem na czarownice”.

Trzej ostatni premierzy Partii Konserwatywnej – Rishi Sunak, Liz Truss i Boris Johnson (plik).

Następną osobą była pani Truss – czwarta kobieta na stanowisku premiera w Wielkiej Brytanii i najkrócej urzędująca przywódczyni.

CZYTAJ | Wielka Brytania w kryzysie: dlaczego kraj widział 3 premierów w ciągu 3 lat

Pani Truss, która straciła miejsce w okręgu South West Norfolk, spotkała się z krytyką za sposób, w jaki radziła sobie z gospodarką, w tym kontrowersyjny mini-budżet, który doprowadził do zawirowań na rynku. Jej przywództwo zostało dodatkowo podważone przez zmiany w polityce i utratę zaufania wśród parlamentarzystów.

NDTV jest już dostępny na kanałach WhatsApp. Kliknij w link aby otrzymywać najnowsze informacje od NDTV na czacie.