Starożytny kamienny mur ukryty w lesie we Włoszech był kiedyś używany przez rzymski siły do osaczenia przywódcy powstania niewolników i gladiatora Spartakus i jego ludzie.
Archeolodzy dowiedzieli się o pokrytym mchem murze, który rozciąga się na długość około 2,7 km, po tym, jak lokalna grupa ekologiczna poinformowała ich o tym miejscu w lesie Dossone della Melia w Kalabrii, regionie w południowych Włoszech, jak podaje Instytut Archeologiczny Ameryki (AIA). Zespół kierowany przez archeologa z University of Kentucky Paolo Visona Następnie wykorzystano georadar, lidar (wiązki laserowe wysyłane z samolotu w celu odwzorowania topografii terenu), magnetometrię oraz pobrano próbki rdzenia gleby w celu zbadania terenu.
Odkryli, że kiedyś głęboki rów biegł równolegle do muru — konstrukcja znana jako rzymski system obronny fossa (rów) i agger (kopiec). Ten typ umocnień był często stosowany przez Rzymian, w tym Juliusz Cezar podczas oblężenia Avaricum na terenie dzisiejszej Francji, zgodnie z Uniwersytet Chicagowski.
„Mur stanowi pewnego rodzaju barierę ze względu na swoje położenie topograficzne i inne czynniki, takie jak brak bram” Andrei Marii Gennaropowiedział Live Science w e-mailu inspektor archeologii włoskiego Ministerstwa Kultury, który pracował nad wykopaliskami. „Dzieli cały duży płaski obszar na dwie części”.
Archeolodzy uważają, że mur został zbudowany w celach bezpieczeństwa, a konkretnie w celu powstrzymania Spartakusa, trackiego gladiatora, który rozpoczął Trzecią Wojnę Niewolniczą (znaną również jako Wojna Gladiatorów), kiedy to on i około 70 innych zniewolonych gladiatorów uciekli ze szkoły w Kapui. Podczas rebelii (73–71 p.n.e.) Spartakus i jego ludzie wielokrotnie pokonywali siły rzymskie, aż do śmierci gladiatora w bitwie pod Cantenną.
Powiązany: Odkryto w Niemczech 1700-letni rzymski fort, który zbudowano, aby powstrzymać barbarzyńców
Jeśli chodzi o nowo odkrytą ścianę, „Barierę tę można zidentyfikować jako mur ogrodzeniowy/fortyfikacyjny wzniesiony przez [Roman general] Marek Krassus w 71 r. p.n.e., aby powstrzymać i uwięzić Spartakusa i jego siły”, powiedział Gennaro. „Po próbie dotarcia na Sycylię Spartakus nie był w stanie poruszać się drogami przybrzeżnymi z powodu obecności Rzymian, więc jedyną drogą do [to] półwysep i ucieczka odbywała się przez Aspromonte, górę we Włoszech.
O samej budowli wspominają źródła historyczne, przede wszystkim książka „Życie Krassusa„Napisał je grecki filozof i historyk Plutarch” – powiedział Gennaro.
Według AIA, oprócz muru archeolodzy odkryli w ziemi liczne artefakty, w tym uszkodzoną broń żelazną, taką jak rękojeści mieczy, zakrzywione ostrza, groty oszczepów i grot włóczni.
Style broni wskazują, że w tamtym czasie rozegrała się tam epicka bitwa.
„Zaczęliśmy badać broń odzyskaną wzdłuż muru, a najbliższe porównania dotyczą broni z późnego okresu republikańskiego” – powiedział Gennaro. „Uważamy, że zidentyfikowaliśmy miejsce starcia”.
