Naukowcy potwierdzili istnienie podziemnej jaskini na Księżycu niedaleko miejsca, w którym 55 lat temu wylądowali Neil Armstrong i Buzz Aldrin. Podejrzewają, że jest ich setki, a w przyszłości mogliby tam zamieszkać przyszli astronauci.
Zespół naukowców pod przewodnictwem Włochów poinformował w poniedziałek, że istnieją dowody na istnienie sporej jaskini, dostępnej z najgłębszego znanego dołu na Księżycu. Jaskinia znajduje się w Morzu Spokoju, 400 km (250 mil) od miejsca lądowania Apollo 11.
Naukowcy stwierdzili, że krater, podobnie jak ponad 200 innych odkrytych na Księżycu, powstał w wyniku zapadnięcia się tunelu lawowego.
„Jaskinie księżycowe pozostają tajemnicą od ponad 50 lat. Dlatego ekscytujące było móc w końcu udowodnić istnienie” jednej z nich, powiedzieli Leonardo Carrer i Lorenzo Bruzzone z University of Trento agencji Associated Press w e-mailu.
W artykule opublikowanym w czasopiśmie „Nature Astronomy” naukowcy dodali, że przeanalizowali pomiary radarowe wykonane przez sondę Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO) należącą do NASA i porównali wyniki z wynikami uzyskanymi w jaskiniach lawowych na Ziemi.
Dane radarowe ujawniają jedynie początkową część podziemnej jamy, według naukowców. Oszacowali, że ma ona co najmniej 40 metrów (130 stóp) szerokości i dziesiątki jardów (metrów) długości, prawdopodobnie więcej.
Co więcej, większość dołów wydaje się być zlokalizowana na starożytnych równinach lawy księżyca, według naukowców. Mogą być też na biegunie południowym księżyca, planowanym miejscu lądowania astronautów NASA pod koniec tej dekady.
Uważa się, że w stale zacienionych kraterach znajduje się zamarznięta woda, która może być wykorzystywana jako źródło wody pitnej i paliwa rakietowego.
W ramach programu Apollo NASA na Księżycu wylądowało 12 astronautów, pierwsza z nich to Armstrong i Aldrin, którzy wylądowali 20 lipca 1969 roku.
Odkrycia wskazują również, że na Księżycu mogą znajdować się setki zagłębień i tysiące jaskiń lawowych.
Zespół badaczy stwierdził, że takie miejsca mogłyby stanowić naturalne schronienie dla astronautów, chroniąc ich przed promieniowaniem kosmicznym i słonecznym, a także uderzeniami mikrometeorytów.
