Kreatywne sekwencje tytułowe stanowią nieodłączną część każdego programu telewizyjnego.
Łączą nas, widzów, w pewien sposób z tym, co zamierzamy obejrzeć.
Wiele z nich zapada w pamięć równie mocno, co same programy, a może nawet bardziej, ponieważ zawierają elementy zaprojektowane tak, aby przyciągnąć widzów, takie jak te poniżej.
Wczesne wprowadzenie postaci w sekwencjach tytułowych programów telewizyjnych
Wiele wczesnych programów telewizyjnych miało proste sekwencje tytułowe, mające na celu przedstawienie postaci i aktorów, i to wszystko.
Leave It to Beaver, The Donna Reed Show i The Dick Van Dyke Show to wszystkie te programy. klasyczne programy telewizyjne stanowią doskonałe przykłady tego, że ówczesne tytuły były zazwyczaj krótkie i konkretne.
Często na ekranie wyświetlano imiona i nazwiska postaci oraz aktorów, na tle obrazów każdej osoby wchodzącej w pole widzenia.
Powiązane: 33 programy telewizyjne, które przenoszą nas w czasie
Czasami w napisach początkowych lektor wypowiadał nazwiska bohaterów na głos.
Jedną z takich osób był Robert West LeMond Jr., komentator programów Ozzie and Harriet i Leave It to Beaver.
Innym był Colin Male, prezenter programu The Andy Griffith Show.
Te programy, z udziałem komentatorów lub bez, zawsze potrafiły nawiązać kontakt widzów z postaciami, które mieli zamiar obejrzeć.
Od „The Beave” do Lassie dokładnie wiedzieliśmy, kim są bohaterowie i czego możemy się po nich spodziewać w każdym tygodniu.
Było wspaniale, ale też o wiele prostsze.
Dziś łagodne, łagodne intro rzadko kiedy ma sens.
Zazwyczaj potrzebujemy od sekwencji tytułowej czegoś więcej, aby być pewnym tego, co wydarzy się dalej.
Kreatywne sekwencje tytułów telewizyjnych i chwytliwe piosenki przewodnie
Jednym elementem, który przez lata pozostawał spójny w kreatywnych sekwencjach tytułowych w programach telewizyjnych, jest chwytliwa piosenka przewodnia.
Prawie cały czas używamy pięciu zmysłów, ale trzy z nich są bezużyteczne podczas oglądania telewizji.
Powiązane: 20 najlepszych piosenek otwierających seriale telewizyjne, które nas rozkręcają
Nie możemy poczuć smaku, dotyku ani zapachu tego, co oglądamy w telewizji, choć mogłoby się to zmienić, gdyby technologia rozwijała się kilka lat później.
Ale na razie oglądamy telewizję oczami i słuchamy uszami, dlatego chwytliwa piosenka przewodnia może zadecydować o tym, czy program telewizyjny stanie się zapamiętywalny.
Twórcy programów telewizyjnych szybko zdali sobie sprawę, że w latach 50., kiedy telewizja stała się popularna, twórcy szybko zrozumieli, że program musi mieć dobry, wpadający w ucho początek.
Praktyka wykorzystywania piosenek przewodnich w celu przyciągnięcia publiczności działała na kilka sposobów.
Chwytliwe melodie, takie jak gwizdanie w The Andy Griffith Show, wciągnęły nas i szybko stały się zapadające w pamięć, niemal jak podpisy. Jednak jeszcze trudniej było o nich zapomnieć, gdy ich piosenki przewodnie miały teksty.
Piosenki „Come and knock on our door” zespołu Three’s Company i „Here’s the story…” zespołu The Brady Bunch zapisały się w naszych mózgach.
Każda dekada dodała też te pamiętne piosenki przewodnie. Czytając tytuły programów takich jak The Golden Girls, The Fresh Prince of Bel Air czy Friends, prawdopodobnie słyszysz te tematy w swojej głowie.
Wiele programów z połowy lub końca lat 2010. i późniejszych korzystało wyłącznie z utworów instrumentalnych, ale w sekwencjach tytułowych nadal można było usłyszeć zapadającą w pamięć muzykę, Gra o tron będąc doskonałym przykładem.
Oczywiście zdarzają się też wyjątki o wspaniałym poetyckim przesłaniu, jak choćby „The History of Everything”, utwór stworzony i wykonany przez Barenaked Ladies na potrzeby czołówki serialu Teoria wielkiego podrywu.
Wizualnie kreatywne sekwencje tytułów otwierających telewizję
Wiele najlepszych sekwencji tytułowych w serialach telewizyjnych zachwyca wyglądem i zawiera niezapomniane momenty.
Na przykład nigdy nie zapomnę, jak po raz pierwszy zobaczyłem wlatujący Enterprise D podczas intro Star Trek: Następne pokolenie.
Innym świetnym przykładem jest The Crown, najnowszy serial Netflixa o brytyjskiej monarchii, który zakończył się w 2023 roku.
Powiązane: 19 oryginalnych filmów i programów Netflixa dla Twojej dawki science fiction
Każdy, kto oglądał ten odcinek, na długo zapamięta obraz roztopionego złota zamieniającego się w koronę we wstępie.
Obrazy takie łatwo zapadają w pamięć, natychmiast przyciągając uwagę i wywołując w umyśle pewne skojarzenia.
Często nie sposób oddzielić obrazów wprowadzających od samych odcinków serialu, co powoduje skojarzenia w mózgu, które sprawiają, że chcemy ponownie obejrzeć dany serial, gdy tylko zobaczymy obrazy z intra.
Jeśli chodzi o ciekawe funkcje i zwroty akcji, ta kategoria jest niemal nieograniczona w swojej kreatywności.
Przykładowo, w klasycznym serialu Bewitched wykorzystano animację w swoim intro, mimo że sam serial był serialem aktorskim; tak samo było w serialu I Dream of Jeannie.
Podobną tendencję można zaobserwować w niektórych nowszych lub bieżących programach, takich jak „Only Murders in the Building” produkcji Hulu, w którym również wykorzystano animowaną sekwencję tytułową, lub w „Grze o tron” produkcji HBO, w której mapa w każdej sekwencji tytułowej zmieniała się w zależności od tego, gdzie w danym odcinku znajdowali się bohaterowie.
Fani Tylko morderstwa w budynku Wiemy, że idzie o krok dalej, zmieniając sekwencję animacji otwierającej, aby dać nam wskazówki na temat każdego odcinka.
Ta technika jest genialna, bo wciąga nas i sprawia, że zwracamy dużą uwagę na każdy szczegół.
Kultowy serial animowany The Simpsons zachwyca nas już na początku każdego odcinka, niemal zawsze zmieniając „gag kanapowy” na końcu intro.
Pokaz Zło (2019-2024) oferuje także kilka interesujących i momentami zabawnych wizualizacji otwierających.
Obrazy wyświetlane w napisach początkowych są zawsze unikalne dla każdego odcinka.
Przedmioty takie jak zakrwawione kilofy są eksponowane na płynącym białym tle przypominającym mleko, ale to nie jest najbardziej zapadająca w pamięć część.
W napisach początkowych serial kpi sobie z widzów.
Jak zauważa redaktorka TV Fanatic Carissa Pavlica w swojej recenzji Zło Sezon 4 Odcinek 4komentarze takie jak „JENNY PARK Z SUN VALLEY, UTAH POMINĘŁA TEN WSTĘP I STRACIŁA WSZYSTKIE WŁOSY” są zabawne.
Wielu fanów serialu przyznało, że czytanie tych zabawnych wiadomości w czołówce to ich ulubiona część każdego odcinka.
Pełna narracja w sekwencjach tytułów otwierających telewizję
Wstęp nie musi koniecznie opowiadać całej historii, zarówno pod względem tekstowym, jak i wizualnym, ale na przestrzeni lat kilka kreatywnych sekwencji tytułowych programów telewizyjnych spełniało tę funkcję.
Wiele popularnych klasycznych programów telewizyjnych miało wyjątkowo dobre początkowe sekwencje fabularne.
Gilligan, milioner Skipper, jego żona, gwiazda filmowa, profesor i Mary Ann to bohaterowie Wyspy Gilligana.
Wiemy to, ponieważ efekty wizualne i tekst piosenki przewodniej łączą się i przekazują nam tę informację już w sekwencji tytułowej.
Od razu dowiadujemy się też, że wszyscy zostali zaskoczeni burzą i utknęli na wyspie.
I tak po prostu poznaliśmy sens serialu, jeszcze zanim go obejrzeliśmy.
Takie wprowadzenia są czasami konieczne, ponieważ jest sporo historii do przekazania i wydają się najlepszym miejscem na pokazanie pewnych szczegółów.
Na przykład w The Brady Bunch Carol ma troje dzieci, wszystkie dziewczynki. Mike również ma troje dzieci, ale wszyscy chłopcy. Połączyli się i jeden z najlepsze telewizyjne rodziny w historii powstała.
Pomijając gospodynię Alicję, która pojawia się w sekwencji otwierającej film, ale nie jest wymieniona w piosence przewodniej, wszyscy ważni aktorzy zostali opisani w nieco ponad minutę.
Jasne, wszystko to można wyjaśnić w premierowym odcinku serialu, ale co jeśli ktoś przegapi premierowy odcinek?
Istniało wiele obaw przed nadejściem ery aplikacji do przesyłania strumieniowego i innych opcji, takich jak płyty DVD, co jest jednym z powodów, dla których wiele wczesnych programów, w szczególności, skłaniało się ku tej metodzie opowiadania historii w sekwencji tytułowej każdego odcinka.
Krótkie i słodkie sekwencje tytułów otwierających
Jeśli jest jedna rzecz, której możemy się nauczyć, oglądając zbyt dużo telewizji (a wielu z nas, z TV Fanatic, ma tendencję do tego), to ta, że czasami mniej znaczy więcej, jeśli chodzi o przekazanie pewnych emocji lub idei.
Krótki klip dźwiękowy lub wizualny może przekazać wiele informacji, dlatego na przestrzeni lat wiele intro programów telewizyjnych przyjęło właśnie takie podejście.
Jako dzieciak z lat 80. byłem podekscytowany, gdy Goldbergowie (2013-2023) miał premierę, ponieważ był jak spojrzenie przez lustro w moje dzieciństwo. Już samo intro uderza we wszystkie właściwe przyciski nostalgii dla mnie i innych dzieciaków z lat 80.
Powiązane: Czy potrafisz dopasować hasło do serialu z lat 80.?
Piosenka przewodnia jest odtwarzana krótko, a następnie wyświetlany jest obraz obsady na kasecie VHS. Następnie taśma jest wsuwana do magnetowidu, a my widzimy, jak cudownie wypełniony zakłóceniami obraz telewizyjny nagle staje się wyraźny i kolorowy, gdy odcinek się zaczyna. Wspomnienia, które wywołuje ta mała scena, są magiczne.
Innym dobrym przykładem tej metody jest czołówka serialu Stranger Things (2016-nadal).
Trwa zaledwie około trzydziestu sekund i zawiera jedynie napis „Stranger Things” napisany czerwoną czcionką przypominającą neon, co przywodzi na myśl lata 80., czyli dekadę, w której rozgrywa się akcja serialu.
Istnieje wiele innych przykładów krótkich i przyjemnych sekwencji wprowadzających, które są równie zapadające w pamięć, jak dłuższe.
Frasier zawierał sekwencję wprowadzającą, która zawierała szybkie szkicowanie panoramy Seattle. Reboot Frasier (2023-obecnie) rozgrywa się w Bostonie, więc szkic przedstawia panoramę Bostonu, ale styl jest ten sam.
Długotrwały hit stacji CW Nadprzyrodzony (2005-2020) to kolejny świetny serial z krótką czołówką.
Początek serialu zwykle zawierał planszę tytułową, kilka scen akcji oraz zbliżenia aktorów Jareda Padaleckiego i Jensena Acklesa wraz z ich nazwiskami. Początek trwał około 30 sekund.
Łączyło to wiele elementów omówionych powyżej, ponieważ pokazywanie obrazów przedstawiających walkę potworów mówiło nam, czego się spodziewać, więc była to pewnego rodzaju opowieść.
Ponadto tytuły zmieniały się w zależności od pory roku, a czasem także w odcinkach specjalnych, co podtrzymywało nasze zainteresowanie.
Jak widać, istniało i nadal istnieje wiele świetnych sposobów na zachęcenie ludzi do oglądania programów za pomocą kreatywnych sekwencji tytułowych.
Gdyby autor miał wskazać swoją ulubioną metodę opowiadania historii, byłaby to metoda Gilligana, która przeżywała rozkwit w latach 60. i 70.
Powiązane: 30 najlepszych pokazów z ery disco
Czy masz ulubiony element sekwencji tytułowej?
A co z ulubioną czołówką serialu wszech czasów?
Zostaw komentarz poniżej i daj nam znać.
Chętnie o tym porozmawiamy!
