Blog

Musimy zacząć ten artykuł od dwóch wyznań: Pozostajemy wiecznie zazdrośni o naszych współpracownicy I bracia centrum medialne spędzając lipiec na włóczeniu się po polach golfowych Scottish links i jakkolwiek byśmy się starali, nie udało nam się zebrać entuzjazmu na 3M Open. Doceniamy wasze zrozumienie i zamiast tego zdecydowaliśmy się zapisać i opublikować rozmowę, która rozpoczęła się w niedzielę pod koniec Open Championship.

Hugh Kellenberger: Zacznijmy od tego: wyścig golfisty roku mężczyzn zmienił się z koronacji Scottiego Schefflera w wyścig dwóch mężczyzn: Schefflera i Xandera Schauffele. Ten drugi stał się tematem rozmów dzięki swojemu poruszającemu zwycięstwu w Open Championship, w ciągu jednego sezonu awansując z „najlepszego gracza, który nigdy nie wygrał turnieju głównego” na „faceta, który może wygrać połowę turniejów głównych w danym roku”. Ale jestem ciekaw, Gabby, czy wyniki w turniejach głównych to jedyny punkt danych, który ma znaczenie w tym wyścigu, przynajmniej dla ciebie?

Gabby Herzig: To trudne pytanie, ponieważ zdecydowanie należę do obozu, który uważa, że ​​główne turnieje definiują karierę, ale czy one — i czy powinny — definiują pojedynczy sezon? Trudno polemizować z faktem, że Scheffler dominował przez cały rok, mimo że Schauffele był najlepszy w ciągu dwóch bardzo ważnych tygodni. Sześć zwycięstw Schefflera (w porównaniu z dwoma Schauffele) obejmuje Players, Masters i cztery wydarzenia sygnowane przez PGA Tour, jedno zaledwie tydzień po jego zwycięstwie w Augusta — a my wciąż mamy play-offy do oceny. Jest więcej niż kilka punktów danych do wzięcia pod uwagę, a statystyki dotyczące uzyskanych uderzeń, regularność i zwycięstwa poza głównymi turniejami to tylko wierzchołek góry lodowej. Czy dwa główne sezony Schauffele’a powinny przyćmić to wszystko?

Hugh: Decyzja, że ​​tak, oznacza, że ​​żadne inne wydarzenie nie ma większego znaczenia niż cztery główne mistrzostwa, i chociaż jest to prawdą w szerokim zakresie kariery, istnieje pewien poziom niuansów w skali roku. Czy zwycięstwo Schauffele w Valhalla w 2024 roku jest automatycznie bardziej imponujące niż zwycięstwo Schefflera w TPC Sawgrass, tylko dlatego, że zdecydowaliśmy, że jedno jest głównym, a drugie nie? Nie, nie sądzę. Są mniej więcej równe pod niemal każdym innym względem, w tym pod względem jakości pola. Więc jeśli powiesz, że z pięciu największych wydarzeń roku każde wygrało dwa, to zawęża to lukę w tej rozmowie o POY. I to zanim przejdziemy do tego: Oba odbędą się na igrzyskach olimpijskich i Tour Championship. Czy skończymy na tym, że będziemy musieli ukoronować kogoś na podstawie tego, co zrobi w paryskim Le Golf National w przyszłym tygodniu?

Mistrz Golfa Roku. fot.twitter.com/Ea025M6WL6

— Gabby Herzig (@GabbyHerzig) 21 lipca 2024 r.

Gadatliwy: Dlatego sprawy mogą stać się ryzykowne — nie powiedziałbym, że którekolwiek z pozostałych wydarzeń w sezonie 2024 koniecznie wpłynie na debatę, chyba że Scheffler lub Schauffele wyjdą i wygrają dwa lub nawet trzy razy więcej. Więc dlaczego nie zwrócić się po prostu do liczb? Scheffler nadal prowadzi w PGA Tour w liczbie zdobytych uderzeń ze znaczną przewagą — statystyka oparta wyłącznie na wynikach z tygodnia na tydzień, w porównaniu z innymi graczami. Bez uprzedzeń co do tego, który turniej ma większe znaczenie. Tylko dane. Scheffler ma średnio 2,760 zdobytych uderzeń, w porównaniu z 2,201 Schauffele. Następnie lista spada do Rory’ego McIlroya z wynikiem 1,896. Schauffele dogania Schefflera, ale sam to powiedział po wygraniu PGA: „Wszyscy wspinamy się na tę ogromną górę. Na szczycie góry jest Scottie Scheffler. Wygrałem to dzisiaj, ale wciąż nie jestem blisko Scottiego w wielkim schemacie rzeczy”. Gracz Roku jest wybierany przez członków PGA Tour. Jeśli jest ktoś, kto rozumie, jak trudno jest grać na tak wysokim poziomie z tygodnia na tydzień, to są to koledzy Schefflera i Schauffele.

Hugh: Tak, i to ta grupa wybrała Patricka Cantlaya w 2021 roku, mimo że nie wygrał żadnego turnieju głównego, a Schefflera rok temu, mimo że nie wygrał żadnego turnieju głównego. Co to oznacza? Myślę, że to Scheffler trzykrotny mistrz świata, chociaż jestem tu, aby argumentować, że Schauffele zasługuje na swoje kwiaty. Gabby, pozwolę ci dokonać wyboru, a następnie zadam ci to pytanie: Kto będzie następnym wicekapitanem Keegana Bradleya po wybraniu Webba Simpsona we wtorek?

Gadatliwy: Zgadzam się z tobą, Hugh. Myślę, że wybiorą Schefflera. To nagroda dla Gracza Roku, a nie Gracza Majorów. Ale Schauffele zasługuje na wszystkie pochwały za to, co osiągnął w Valhalla i Royal Troon. Przeszedł przez okres wygrywania Majorów i szybko dołączył do rosnącej listy najlepszych aktywnych graczy z dwoma Majorami (Scheffler, Jon Rahm, Collin Morikawa, Bryson DeChambeau, Justin Thomas i Dustin Johnson). Być może jego zdolność do tak szybkiego zdobycia pierwszych dwóch tytułów uczyni go najlepszym kandydatem do zdobycia trzech tytułów?

Przejdźmy do mojej prognozy na wicekapitana Pucharu Rydera. We wtorek Bradley wybrał trzykrotnego członka drużyny USA Simpsona jako swojego pierwszego kandydata. Wybór ten idealnie wpisuje się w to, co Bradley powiedział o swoich zamiarach, gdy po raz pierwszy został ogłoszony kapitanem: chce otoczyć swój zespół młodszymi głosami, które są tam, tydzień po tygodniu, wchodzą w interakcje i budują relacje z jego potencjalnymi członkami. Nie sądzę, żebyśmy zobaczyli kolejnego kandydata na wicekapitana przez jakiś czas, ponieważ mam przeczucie, że będzie to Rickie Fowler. Podczas relacjonowania procesu selekcji Bradleya powiedziano mi, że nazwisko Fowlera było częścią rozmowy o tym, kto mógłby być następnym kapitan. Jeśli Fowler nie odwróci w jakiś sposób swojej gry (zajmuje 43. miejsce w klasyfikacji drużynowej Pucharu Rydera w USA), decyzja Bradleya o jego zatrudnieniu będzie oczywista. Grał w pięciu Pucharach Rydera, ale ma zaledwie 35 lat, a wszyscy faceci — i fani — go kochają. Oprócz Tigera Woodsa, który w tym momencie jest całkowitym znakiem zapytania, kto byłby lepszy?

Hugh: Rickie Fowler, wicekapitan odpowiedzialny za wibracje, z drugorzędnym naciskiem na nawodnienie. Mogę to poprzeć.

(Zdjęcia: Patrick Smith, Kevin C. Cox / Getty Images)