8 września 2023 r. trzęsienie ziemi o magnitudzie 6,8 trzęsienie ziemi uderzył w zachodnie Marokopowodując uszkodzenia i zniszczenie który pochłonął tysiące istnień ludzkich w społecznościach wiejskich w górach Atlasu Wysokiego. Przed wydarzeniem z 2023 r. ostatnie potężne trzęsienie ziemi, które dotknęło Maroko, miało miejsce w 1960 r., a ten długi okres ciszy sejsmicznej mógł przyczynić się do tego, że region i jego infrastruktura były nieprzygotowane na poważne wstrząsy i związane z nimi szkody.
Większość aktywności sejsmicznej Maroka występuje w pobliżu gór Rif na północ od epicentrum z 2023 r., które powstały w wyniku zbieżności płyt afrykańskiej i euroazjatyckiej. Jednak bliżej gór Atlasu Wysokiego — najwyższy w Afryce Północnej, gdzie szczyty wznoszą się na wysokość ponad 4000 metrów — płyty zbliżają się do siebie z szybkością zaledwie około 1 milimetra rocznie. Uważa się, że głównym powodem, dla którego szczyty te osiągają tak wysokie wysokości, jest wznoszenie się płaszcza pod Atlasem Wysokim, a nie powolna konwergencja.
Poprzez badanie danych geodezyjnych i sejsmicznych, Huang i in. ustalono, że trzęsienie ziemi w Maroku w 2023 r. miało swój początek w systemie uskoków Tizi n’Test na płaszczyźnie uskoku, której środek znajdował się około 26 kilometrów pod powierzchnią, a najsilniejsze skutki pęknięcia wystąpiły na głębokości 12–36 kilometrów. Wydarzenie to spowodowało przemieszczenie Mohogranica znajdująca się około 32 kilometry pod powierzchnią, gdzie skorupa ziemska styka się z płaszczem.
Biorąc pod uwagę nietypową głębokość, na której nastąpiło trzęsienie ziemi oraz jego wystąpienie daleko od granic płyt tektonicznych, naukowcy sugerują, że trzęsienie mogło zostać wywołane przez to samo wypiętrzenie płaszcza, które przyczynia się do podnoszenia gór Atlas Wysoki, a nie przez aktywność uskokową bliżej powierzchni.
Wyniki sugerują, że modele zagrożeń sejsmicznych powinny uwzględniać więcej danych o głębszej dynamice w regionach wewnątrzpłytowych, które są często pomijane na rzecz dynamiki granic płyt, według autorów. Podkreślają również znaczenie monitorowania sejsmicznego w regionach, takich jak ten, gdzie powolne tempo deformacji i złożone struktury uskoków powodują rzadkie, ale niszczycielskie katastrofy. (Listy badań geofizycznych, https://doi.org/10.1029/2024GL109052((2024)
Artykuł ten został pierwotnie opublikowany na Eos.org. Przeczytać oryginalny artykuł.