Blog

Celine Dion powróciła triumfalnie w piątek, dając bardzo publiczny występ: zamykając Ceremonia otwarcia Igrzysk Olimpijskich w Paryżu z Wieża Eiffla.

Prawie dwa lata po jej ujawnieniu diagnoza zespołu sztywnego człowiekaDion zaśpiewała „Hymne à l’amour” („Hymn do miłości”) Edith Piaf jako finał trwającego około czterech godzin spektaklu. Jej występ był zapowiadany od tygodni, ale organizatorzy i przedstawiciele Dion odmawiali potwierdzenia, czy wystąpi.

Na stronie poświęconej wkładowi Diora w ceremonię otwarcia przewodnik medialny wspomniał o „światowej gwieździe, dla czysto wzniosłego, niezwykle olśniewającego finału”.

Dion nie było go na scenie od 2020 roku, kiedy pandemia koronawirusa wymusiła przełożenie jej trasy na 2022 rok. Trasa ta została ostatecznie zawieszona w związku z jej diagnozą.

Rzadkie zaburzenie neurologiczne powoduje sztywność mięśni i bolesne skurcze mięśni, które wpływają na zdolność Dion do chodzenia i śpiewania. W czerwcu, podczas premiery filmu dokumentalnego „I Am: Celine Dion”, powiedziała agencji Associated Press, że powrót wymaga terapii „fizycznej, psychicznej, emocjonalnej i wokalnej”.

„Więc dlatego to trwa. Ale absolutnie dlatego to robimy, ponieważ już trochę wróciłam” – powiedziała wtedy.

Jeszcze przed premierą dokumentu Dion podjęła kroki w kierunku powrotu. W lutym zaliczyła kolejną niespodziewaną wizytę na Grammy Awards, gdzie wręczyła ostatnią nagrodę wieczoru owacjom na stojąco.

Na piątkowy występ perłowy strój Dion został zaprojektowany przez Diora. Wypowiadając się we francuskiej telewizji, dyrektor ds. projektowania i kostiumów na ceremonie paryskiego komitetu organizacyjnego, Daphné Bürki, wspominała entuzjazm Dion dla tej możliwości.

„Kiedy zadzwoniliśmy do Celine Dion rok temu, od razu się zgodziła” – powiedział Bürki.

Dion jest w rzeczywistości francusko-kanadyjską kobietą — pochodzi z Quebecu — ale ma silne powiązania z Francją i igrzyskami olimpijskimi. Pierwszym językiem Dion jest francuski, a ona zdominowała listy przebojów we Francji i innych krajach francuskojęzycznych.

Wygrała także Konkurs Piosenki Eurowizji w 1988 r. piosenką po francusku, reprezentując Szwajcarię. A na początku swojej kariery anglojęzycznej — jeszcze przed „My Heart Will Go On” z „Titanica” — została wybrana do wykonania „The Power of The Dream”, piosenki przewodniej Igrzysk Olimpijskich w Atlancie w 1996 r.

Wybór piosenki Dion przywołał również związek ze sportem: Piaf napisała ją o swoim kochanku, bokserze Marcelu Cerdanie. Cerdan zginął wkrótce po tym, jak napisała piosenkę, w katastrofie lotniczej.