Blog

Ten post zawiera spoilery dla „Przybycia”.

Ten oszałamiający zwrot akcji w filmie Denisa Villeneuve’a „Nowy początek” jest czymś więcej niż tylko zmianą w liniowości czasowej. W początkowych scenach filmu dowiadujemy się, że utalentowana lingwistka Louise Banks (Amy Adams) straciła swoje dziecko, Hannah, z powodu nieokreślonej choroby. Po tym, jak Louise zostaje sprowadzona jako tłumaczka dla obcych Heptapodów — wraz z zespołem ekspertów, w tym matematykiem Ianem Donnellym (Jeremy Renner) — zaczyna się rozpadać zupełnie nowy świat percepcji językowej. Dzięki jej empatycznym próbom komunikacji Louise zostaje obdarzona zdolnością do jednoczesnego doświadczania swojej przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, co łamie tradycyjne ludzkie postrzeganie kolejnych zdarzeń. Okazuje się, że sceny z Hannah odbywać się Po Louise spotyka Heptapodya jej mężem jest nikt inny jak Ian, jej partner badawczy.

Zaskakujący aspekt zwrotu akcji nie ogranicza się do emocjonalnych konsekwencji doświadczania przyszłości, bez względu na to, jak ponure lub rozdzierające serce by to nie było. „Przybycie” skupia się na pięknie i przerażeniu komunikacji, jej zdolności do zmiany biegu świata i tym, jak niebezpieczna może być błędna interpretacja, gdy język staje się barierą. Każdy zakątek świata wymyśla sposoby komunikowania się z Heptapodami, ale rezultaty wahają się od malowania łagodnego obrazu ludzkości do wytrawiania nieodpowiedzialnie brutalnego. Zdolność Heptapodów do doświadczania czasu bez ograniczeń ewoluuje w sam w sobie sposób komunikacji — ten dar dany Louise wydaje się transcendentny, ponieważ jest ona ceniona przez gatunek za wynalezienie sposobu komunikacji, który sprytnie ujmuje złożoność ludzkiego doświadczenia.

Targowisko próżności rozmawiał z projektantem produkcji „Nowego początku” Patrice’em Vermette’em i dekoratorem planu Paulem Hotte’em w 2017 roku, którzy przedstawili rozsiane po filmie wskazówki wizualne, prowadzące do istotnego zwrotu akcji.

Gdy różne punkty w życiu Louise łączą się po tym, jak doświadcza ona czasowej przerwy, Vermette użyła lustrzanych ustawień wnętrz, aby przekazać spójność, która przenika jej istnienie. Jej dom, w którym widzimy, jak spędza czas z Hannah, jej klasa i statek kosmiczny, na którym komunikuje się z kosmitami, wszystkie są do siebie podobne, a biała ściana tworząca wyraźną otwartą przestrzeń jest obecna we wszystkich trzech przestrzeniach. Vermette wyjaśnił ten wybór projektowy bardziej szczegółowo:

„Możesz zobaczyć elementy poziomej komory statku, w której Louise komunikuje się z kosmitami, odbite w jej domu i w klasie. Wszystkie trzy mają tę dużą białą reprezentację ścienną — w jej domu, z dużym szklanym oknem wychodzącym na mgliste jezioro. W jej klasie masz jej tablicę. A komora jest podzielona dużym szklanym oknem… Dla Louise pomysł komory został wcześniej przekazany w jej świecie”.

Tekstura została również użyta do przekazania wątku kontynuacji, ponieważ ściany statku kosmicznego w formie linii można zobaczyć w jej domu i klasie, co sugeruje połączenie osi czasu i wpływ, jaki przybycie Heptapodów miało na jej bezpośrednie otoczenie. Według Hotte, intencją było przekazanie poczucia współzależności, wraz z ogromną głębią mądrości, którą rasa kosmitów przyswoiła w czasie, co okazało się zbyt wielowarstwowe i skomplikowane, aby można je było przekazać za pośrednictwem samo nasze podstawowe rozumienie języka.

Gdy tylko dostrzeżesz te wizualne wskazówki, układające się w niemal kolisty, przypominający Uroborosa wzór, „Nowy początek” okazuje się filmem jeszcze głębiej przemyślanym i głębokim, opowiadającym o najlepszych i najgorszych aspektach człowieczeństwa w obliczu nieznanego.