Blog

Reprezentacja kobiet w rugby USA zdobywa pierwszy medal olimpijski w oszałamiającym zwycięstwie – SofolFreelancer


SAINT-DENIS, Francja — Okazuje się, że pośród wszystkich wzruszających ceremonii wręczania medali, z flagami podniesionymi do góry i hymnem narodowym zdobywcy złotego medalu rozbrzmiewającym z głośników, są inne sposoby na wygranie igrzysk olimpijskich.

Stare niezawodne zawody olimpijskie pierwszego tygodnia, takie jak gimnastyka i pływanie, już produkują i odtwarzają swoją zwykłą obsadę celebrytów. Postacie takie jak Simone Biles i francuski pływak Léon Marchand, delfin ludzki, który wkrótce pojawi się na okładkach wielu francuskich magazynów, mają mnóstwo czasu antenowego.

Léon i Simone: Chcielibyśmy przedstawić wam Ilonę Maher, 27-latkę z Vermont, która studiowała na Quinnipiac University w Connecticut, zanim dołączyła do amerykańskiej drużyny rugby 7. To znaczy, jeśli jeszcze nie wpadliście na siebie w stołówce w Olympic Village lub nie kliknęliście w wirusowe filmy, które udostępnia prawie dwóm milionom obserwujących na TikToku i Instagramie.

Teraz ma też trochę sprzętu.

Maher i jej koleżanki z drużyny Eagles, jak je nazywają, miały swój dzień we wtorek na Stade de France. Po 90-jardowym biegu, gdy ostatnie sekundy dobiegały końca, Alex Sedrick z Utah wyrwał brązowy medal z rąk faworyzowanej drużyny australijskiej, aby zapewnić Ameryce pierwszy medal olimpijski w rugby 7.

Jeszcze minutę wcześniej wszystko wydawało się stracone dla Eagles, gdy Australijczycy przenieśli piłkę nad linię mety, aby zmienić remis 7-7 na prowadzenie 12-7. Następnie zielono-złoty przygwoździł Amerykanów głęboko w ich własnym polu i powoli się cofał, gdy zegar odliczał ostatnie sekundy.

Ale wtedy Sedrick przejęła piłkę na środku boiska, przebiła się przez dwa ataki i wybuchła na otwartej przestrzeni. W mgnieniu oka Sedrick ruszyła na 90-jardowy sprint po trawie, który zakończył się jej biegiem przez słupki. Kiedy zamieniła kopnięcie na remis bez chwili przerwy, Eagles wygrały 14-12. Zawodniczki na boisku padły na kolana, gdy ławka rezerwowych opróżniła się w pełnym sprincie, aby na nie skoczyć.

To był najsłodszy z możliwych zwrotów akcji dla Amerykanek. Po pokonaniu Wielkiej Brytanii, prawdziwego kraju rugby, w ćwierćfinale w poniedziałkowy wieczór, Eagles poniosły dość jednostronną porażkę 24-12 w półfinale z Nową Zelandią, królowymi tego sportu i późniejszymi złotymi medalistkami.

„To takie trudne” – powiedziała Maher, gdy pot, łzy, a może jedno i drugie spływały jej po twarzy tuż po zakończeniu meczu. „Ale walka o brąz będzie niesamowita”.

Następnie Eagles spędzili większość meczu o brązowy medal, goniąc Australijczyków i pigułkę. Ale w rugby 7, grze z zaledwie 14 zawodnikami na ogromnym boisku, wszystko może się zdarzyć. W ostatnich sekundach Sedrick upewnił się, że tak się stanie.

Medal jest ogromnym darem dla nielicznej, ale zagorzałej grupy fanów rugby w Ameryce, a także dla Maher i jej koleżanek z drużyny.

Maher przyjechała do Paryża, mając wiele do pokazania w ramach swojej pracy — sporą rzeszę fanów w mediach społecznościowych, jak na sportsmenkę uprawiającą dyscyplinę, która nie cieszy się dużym zainteresowaniem amerykańskich fanów sportu.

Ale profile Maher i sportu eksplodowały w ciągu ostatniego tygodnia. Za każdym razem, gdy zamieszcza kolejny film na TikToku — testując tekturowe łóżka we wsi, spotykając się z Jasonem Kelce i Snoop Doggiem, prezentując czerwono-biało-niebieską sukienkę do ćwiczeń Polo (i narzekając, że zmusza ją to do rozbierania się w publicznych toaletach, jeśli musi oddać mocz), kliknięcia napływają.

Liczby są śmieszne — 1,7 miliona, 3,8 miliona, 5 milionów i tak dalej.

Pomijając fenomen mediów społecznościowych, rugby 7 było jednym z objawień tych igrzysk olimpijskich. W dużej mierze przyczynił się do tego fakt, że rugby jest jedną z najpopularniejszych dyscyplin sportowych we Francji.

Prawie każdego dnia i nocy, nawet jeszcze przed ceremonią otwarcia, na ekranie telewizora pojawiał się obraz wypełnionego po brzegi Stade de France. Prawie każdy, kto tam nie był, miał solidną dawkę FOMO, szczególnie po tym, jak Francja wygrała turniej mężczyzn w sobotę.

Przy prawie 80 000 kibiców wypełniających narodowy stadion kraju dla sportu, który ledwo zarejestrowano w Rio i Tokio, rugby 7 było miejscem, w którym należało być. Kiedy grali Francuzi, budynek pulsował od kolejnych wykonań La Marseillaise, hymnu narodowego kraju gospodarza. Oprócz Kelce, była tu jamajska mistrzyni sprinterska Shelly-Ann Fraser-Pryce. Legenda hip-hopu Flavor Flav była w domu na meczach medalowych we wtorek.

Mecze są bardzo szybkie, siedmiominutowe połowy, over and out w 20 minut, wliczając przerwę. Są pełne szerokich otwartych biegów, mocnych ataków na otwartym polu i szalonych zmian prowadzenia.

„Wydaje mi się, że to brutalne, ale uwielbiam brutalność” – powiedziała Portia Woodman-Wickliffe, weteranka drużyny Kiwis.

O tej brutalności. Spójrz na gotową do kamery sztywną rękę Mahera z początku tygodnia, która najwyraźniej zrobił wrażenie na obrońcy Baltimore Ravens, Derricku HenrymWiedziała, jaka jest stawka przed ostatnim meczem Amerykanów i wyraziła to w sposób godny mistrza napisów.

„Możesz wyjść z pustymi rękami albo naprawdę szczęśliwy” – powiedziała, wstawiając niemożliwy do druku drugi przysłówek w drugą połowę zdania.

26-letni Sedrick upewnił się, że chodzi o tę drugą opcję.

„Byłam bardzo spocona, więc myślę, że ich ręce po prostu się ze mnie ześlizgnęły” – powiedziała o dwóch Australijczykach, którzy niemal ją owinęli.

Maher powiedziała, że ​​jest gotowa oddać swoje pierworodne dziecko Sedrickowi. Przyszła na igrzyska olimpijskie jako niszowy fenomen mediów społecznościowych, a jej profil rósł, podobnie jak presja.

„Chciałam pokazać ludziom, że jestem dobra w mediach społecznościowych, ale jestem też dobra w rugby” – powiedziała.

Dla niej i reszty Orłów ich praca tutaj się zakończyła.

Wymagana lektura

(Zdjęcie: Cameron Spencer / Getty Images)



Leave a Reply