Gwatemala, kraj liczący ponad 17 milionów mieszkańców, świętowała w środę swój pierwszy złoty medal olimpijski, kiedy Adriana Ruano Oliva ustanowiła rekord i zwyciężyła w konkurencji strzelectwa rzutowego kobiet.
Ruano Oliva (29 lat) rozbił 45 mączek, pobijając rekord olimpijski wynoszący 43, ustanowiony przez Zuzanę Rehák-Štefečekovą ze Słowacji w 2021 roku.
„Nie mogę uwierzyć, że to prawda. Jestem taka szczęśliwa. Jestem zaszczycona, że tu jestem, i nie było łatwo tu wrócić. Chcę podziękować Gwatemali, a także mojemu ojcu” – powiedziała Ruano Oliva w środę. Jej ojciec zmarł w 2021 roku, trzy tygodnie przed jej startem w igrzyskach olimpijskich w Tokio.
Jej występ spotkał się z uznaniem na całym świecie, m.in. prezydenta Gwatemali Bernardo Arévalo.
„Historia olimpijska Gwatemali jest zapisana złotymi literami dzięki Adrianie Ruano” – napisał w mediach społecznościowych po hiszpańsku.
La historia olimpica de Guatemala sescribe con letras de oro gracias Adriana Ruano. Primera medalla olímpica para una mujer guatemalteca, primer oro para nuestro país.
¡Felicidades, Adriano! 🇬🇹🥇 fot.twitter.com/glneYos2ng
— Bernardo Arévalo (@BArevalodeLeon) 31 lipca 2024 r.
Przed rokiem 2024 Gwatemala wzięła udział w 14 igrzyskach olimpijskich, zdobywając tylko jeden medal. Érick Barrondo zdobył srebro w Londynie w 2012 r. w chodzie na 20 kilometrów.
Kraj potroił tę liczbę w ciągu dwóch dni. Złoto Ruano Olivy przyszło dzień po tym, jak Jean Pierre Brol zdobył brąz w konkurencji mężczyzn.
Gwatemala również pojawiła się na jednych Zimowych Igrzyskach Olimpijskich (1988), ale nie zdobyła medali w narciarstwie alpejskim ani biegach narciarskich po wysłaniu sześciu sportowców. Pierwszych sportowców wysłali na Letnie Igrzyska Olimpijskie w 1952 r., a następnie nie wrócili na Olimpiadę aż do 1968 r., kiedy wysłali rekord kraju 48 sportowców.
Dla Ruano Olivy zwycięstwo z 2024 r. oznacza niesamowity powrót do życia, ponieważ w 2011 r., w wieku 16 lat, doznała urazu kręgosłupa, który zakończył jej karierę gimnastyczną. W związku z tym zaczęła zajmować się strzelectwem.
„Kiedy doznałam kontuzji (w 2011 r.), nie miałam nic. Zaczęłam się desperacko denerwować i byłam sfrustrowana” – powiedziała Ruano Oliva po swoim zwycięstwie. „Wtedy otworzyły się przede mną drzwi do tego sportu”.
Jej złoto oznacza również niezwykły powrót na igrzyska olimpijskie. Rywalizując z ciężkim sercem w Tokio w 2021 r., zajęła 26. miejsce wśród 26 strzelców w rundzie kwalifikacyjnej.
Przed Paryżem Ruano Oliva zdobyła złoto na Igrzyskach Panamerykańskich i srebro na Pucharze Świata i Mistrzostwach Ameryki Kontynentalnej. Tego lata zajęła 31. miejsce na świecie według Międzynarodowej Federacji Strzelectwa Sportowego.
Ruano Oliva płacze po tym, jak został pierwszym w historii igrzysk olimpijskich złotym medalistą z Gwatemali. (Zdjęcie: Alain Jocard / AFP)
Ruano Oliva awansowała z ostatniego na pierwsze miejsce w ciągu dwóch igrzysk olimpijskich, pokonując Włoszkę Silvanę Stanco, która zdobyła srebro z 40 trafionymi celami. Mając zapewnione złoto po trafieniu w 43. cel, Ruano Oliva płakała przez pozostałe strzały, podczas gdy na trybunach powiewały flagi Gwatemali.
Po raz pierwszy w historii igrzysk olimpijskich „Himno Nacional de Guatemala”, hymn narodowy Gwatemali, został odegrany na końcu ceremonii wręczenia medali.
(Zdjęcie: Alain Jocard / AFP via Getty Images)
