Baton Rouge, Luizjana – Luizjana stała się pierwszym stanem w Stanach Zjednoczonych, w którym chirurgiczna kastracja jest karą kryminalną.
Ten nowe prawoktóra weszła w życie w czwartek, pozwala sądowi nakazać chirurgiczną kastrację — usunięcie jąder u mężczyzny lub jajników u kobiety — jako karę dla osób dorosłych skazanych za gwałt ze szczególnym okrucieństwem pierwszego lub drugiego stopnia w przypadkach, gdy ofiarami były dzieci poniżej 13. roku życia.
Niektóre stany już narzucają chemiczną kastrację, odwracalną procedurę, jako karę. Ale tylko Luizjana nakazuje chirurgiczną kastrację.
Ustawa ta jest częścią serii ustaw „zaostrzających kary dla przestępczości” uchwalonych w tym roku przez konserwatywną większość kwalifikowaną w Luizjanie i podpisanych przez republikańskiego gubernatora Jeffa Landry’ego, który objął urząd w styczniu.
Krytycy ostrzegają jednak, że takie prawa są radykalnie represyjne i ostatecznie nieskuteczne w zapobieganiu przestępstwom.
Wśród osób otwarcie sprzeciwiających się prawu jest George Annas, dyrektor Centrum Prawa Zdrowia, Etyki i Praw Człowieka Uniwersytetu Bostońskiego. Opisał to rozwiązanie jako „antymedyczne” i niekonstytucyjne: „To po prostu nie ma sensu”.
Oczekiwane wyzwania prawne
Luizjana i kilka innych stanów, w tym Kalifornia i Floryda, mają już prawa, które nakładają obowiązek chemicznej kastracji w przypadku niektórych przestępstw seksualnych.
Zabieg ten zazwyczaj obejmuje zastrzyki z Depo Provera, leku antykoncepcyjnego, który tymczasowo obniża poziom testosteronu zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet.
Nawet ta procedura ma swoich przeciwników. Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) nigdy nie zatwierdziła leku do leczenia przestępców seksualnych, a krytycy potępiają stawianie lekarzy w sytuacji wymierzania kar za system wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych.
Takie prawa zostały już uchylone w stanach Oregon i Georgia, a w Karolinie Południowej uznane za niezgodne z konstytucją.
Ale w przeciwieństwie do kastracji chemicznej, kastracja chirurgiczna jest trwała. Prawnicy tacy jak Annas podnieśli kwestię, czy kastracja chirurgiczna narusza zakaz „okrutnego i niezwykłego karania” zawarty w Konstytucji USA.
Annas ostrzega, że prawo jest również niezgodne z konstytucją, ponieważ odmawia prawa do reprodukcji i prawa do integralności cielesnej. Zgodnie z nowym prawem Luizjany przestępca może odmówić wykonania zabiegu, ale jeśli to zrobi, otrzyma dodatkowy wyrok od trzech do pięciu lat więzienia.
„Jeśli możesz wyjść z więzienia oddając swoje jądra”, powiedział Annas, „to jest przymus”.
Uważa, że ustawa nie przetrwa nieuniknionych wyzwań sądowych ze strony grup zajmujących się prawami człowieka.
„To jest rażąco niekonstytucyjne” – powiedział Annas. „Nie ma mowy, żeby jakikolwiek sędzia w tym kraju, nawet w Luizjanie, uznał to za słuszną karę”.
Giacomo Castrogiovanni, prawnik zarządzający programem reintegracyjnym w Klinice Prawa Uniwersytetu Loyola, opisał nowe prawo jako „bardzo agresywne” i przyznał, że będzie ono wiązało się z wyzwaniami prawnymi.
„Spodziewam się, że to będzie naprawdę silne wyzwanie” — powiedział Castrogiovanni — ale jest mniej pewny niż Annas, że uda mu się obalić prawo. „Naprawdę nie wiem, co z tego wyniknie. To będzie interesujące”.
Pytania o skuteczność
Ale oprócz aspektów prawnych, ustawa o kastracji chirurgicznej wzbudziła krytykę co do jej skuteczności w zwalczaniu przestępstw seksualnych.
Annas argumentował, że prawo byłoby po prostu nieskuteczne. „Bardzo trudno znaleźć lekarza, który uważa, że ma to jakikolwiek sens medyczny” – powiedział.
Jak wyjaśnił, chęć popełnienia przemocy seksualnej „nie jest koniecznie związana z ilością testosteronu, jaką posiadasz”.
Dr Katrina Sifferd, badaczka wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych i była analityczka prawna w National Institute of Justice, również wyraziła sceptycyzm. „Czasami pojawiają się twierdzenia, że to albo zrehabilituje, odstraszy albo ubezwłasnowolni”, powiedziała. „A wygląda na to, że tak nie jest”.
Sifferd wyjaśnił, że ludzie popełniający przestępstwa seksualne wobec dzieci robią to z wielu różnych powodów: „traumy, agresji, potrzeby miłości — wielu różnych rzeczy”, których kastracja nie rozwiąże.
Kastracja nie musi koniecznie tłumić popędu seksualnego ani uniemożliwiać erekcji.
„Nie ma naukowych dowodów na to, że to zadziała i uratuje kogokolwiek. I na pewno nie wyleczy danej osoby z bycia pedofilem” – powiedział Annas.
Sifferd ze swojej strony powiedziała, że rozumie niechęć do ochrony praw osób, które dopuściły się poważnych przestępstw przeciwko dzieciom.
Podkreśliła jednak, że kary cielesne (czyli fizyczne) nie powinny być częścią amerykańskiego systemu prawa karnego.
„System wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych musi zachować swój autorytet moralny. A każda zastosowana kara musi być uzasadniona” – powiedziała. „W przeciwnym razie to naprawdę śliska ścieżka w tym, na co pozwalamy państwu”.
Podejście karne
Nowe prawo uwypukla długotrwałe obawy dotyczące represyjnego charakteru systemu wymiaru sprawiedliwości w Luizjanie.
Luizjana została nazwana „kapitał więzienny świata”. Ma najwyższy wskaźnik uwięzienia ze wszystkich stanów w kraju, który już teraz przewyższa wszystkie inne demokracje pod względem proporcji ludzi za kratkami.
Na każde 100 000 osób w Luizjanie przypada około 1067 osób są przetrzymywani w więzieniach, aresztach i ośrodkach detencyjnych.
Prawo Luizjany dotyczące kastracji chirurgicznej wchodzi w życie w ramach serii aktów prawnych, które zwiększają liczbę przestępstw podlegających ściganiu.
Wśród przepisów wchodzących w życie w czwartek znajduje się przepis, który uznaje za przestępstwo pozostawanie w odległości mniejszej niż 7,6 metra (czyli 25 stóp) od policjanta po otrzymaniu sygnału o konieczności odwrotu.
Inne prawo uczyni posiadanie nierecepturowych leków aborcyjnych karalnym do pięciu lat za kratkami. Inne znosi zwolnienie warunkowe.
Eksperci, z którymi rozmawiała stacja Al-Dżazira, interpretowali nowe prawo dotyczące kastracji jako inicjatywę Republikanów.
Castrogiovanni, prawnik, opisał to jako „nową implementację konserwatywnej polityki”, która ma tendencję do odzwierciedlania bardziej karnych podejść do zwalczania przestępczości. Zwrócił uwagę, że do niedawna Luizjana miała demokratycznego gubernatora, który mógł zawetować niektóre z bardziej kontrowersyjnych prawicowych ustaw.
Jednak ustawa o chirurgicznej kastracji została przyjęta znaczną większością głosów w obu izbach stanowego parlamentu. W Izbie Stanowej przeszła stosunkiem głosów 74 do 24, a w Senacie uzyskała 29 głosów, z łatwością pokonując dziewięć głosów „nie”.
Demokraci byli wśród jego zwolenników. W rzeczywistości dwóch z nich było autorami ustawy.
Osobista walka
Jednym ze współautorów była przedstawicielka stanu Delisha Boyd, która podczas tej samej sesji ustawodawczej bezskutecznie walczyła o ustawy odzwierciedlające bardziej tradycyjne priorytety Demokratów: na przykład ochronę praw osób homoseksualnych i dostępu do reprodukcji.
Opierając się na własnych doświadczeniach, argumentowała, że zakaz aborcji w Luizjanie powinien obejmować wyjątki w przypadku gwałtu i kazirodztwa.
Jej matka, Boyd zeznała przed parlamentem Luizjany, została zgwałcona jako nieletnia. Zaszła w ciążę z Boydem, gdy miała zaledwie 15 lat, a Boyd zeznał, że trauma związana z gwałtem i wymuszoną ciążą przyczyniła się do śmierci matki przed ukończeniem 30. roku życia.
Jednak projekt ustawy upadł.
W wywiadzie dla Al Jazeery Boyd zauważył ironię tej sytuacji: lekarze w Luizjanie mogą teraz wykonywać zabiegi medyczne jako karę za gwałt, ale ci sami lekarze mogą zostać aresztowani za udzielanie opieki medycznej ofierze gwałtu.
„To mnie obrzydza” – powiedziała Boyd. Uważa za hipokryzję, że przeciwnicy aborcji twierdzą, że chcą chronić dzieci, ale jednocześnie „chcą zachować [the child rape victim] z zupełnie inną osobą w swoim ciele, ignorując fakt, że to nie ona zdecydowała o urodzeniu tego dziecka”.
„Jestem tutaj, bo moja matka tego doświadczyła” – dodała.
Jak wyjaśniła Boyd, jej osobista historia jest jednym z powodów, dla których stała się obrończynią praw ofiar przemocy seksualnej.
Boyd stanowczo broni prawa o chirurgicznej kastracji. Uważa niektórych jej krytyków za apologetów przestępców seksualnych wobec dzieci.
„Jestem obrażona przez każdego, kto przeczytał ten projekt ustawy i nadal chce bronić gwałciciela” – powiedziała.
I wątpi, że kara będzie często nakładana. Zwróciła uwagę, że chemiczna kastracja, już karana w Luizjanie, została nałożona zaledwie kilka razy w ciągu ostatnich 20 lat.
Boyd wierzy jednak, że jeśli ustawa o kastracji chirurgicznej powstrzyma choć jedną osobę, to warto będzie ją wprowadzić.
Sifferd nazwała jednak tę logikę „naprawdę niebezpiecznym argumentem”. Jej zdaniem ekstremalne kary grożą spowodowaniem większych szkód społecznych.
„Wyobraź sobie, że zastosowalibyśmy to do innych rodzajów przestępstw, prawda? Nakładamy grzywnę w wysokości 10 000 dolarów za przekroczenie prędkości, na wypadek, gdyby powstrzymało to choć jedną osobę przed przekroczeniem prędkości, więc zastosujemy ją do wszystkich. To nieuzasadnione” – powiedział Sifferd.
Sifferd zauważył również, że istnieją spójne dowody wskazujące na to, że nakładanie surowszych kar nie jest skutecznym środkiem odstraszającym od popełniania przestępstw.
Skupienie się na ocalałych
Niektórzy zwolennicy twierdzą również, że skupienie się na karaniu odwraca uwagę od samych ofiar.
Komitet na rzecz Dzieci, organizacja non-profit, napisał informacja prasowa wyjaśniająca, że „ogromna większość rządowych funduszy na znęcanie się nad dziećmi” przeznaczana jest na „skazywanie i osądzanie sprawców”, a nie na zapobieganie nadużyciom w pierwszej kolejności.
Mogłoby to obejmować programy wspierające osoby, które przeżyły, lub łagodzące czynniki ryzyka. Badania wykazały, że wskaźniki przemocy seksualnej są powiązane z nierównością płci i nierównością ekonomiczną.
A Luizjana ma drugi najwyższy wskaźnik ubóstwa w USA, nie wspominając o jednym z najwyższych w kraju współczynniki śmiertelności matek.
Z najnowszego badania przeprowadzonego przez Uniwersytet Tulane w Nowym Orleanie wynika, że 41 procent respondentów przyznało się do doświadczenia przemocy seksualnej w ciągu swojego życia.
Boyd powiedział, że to wskazuje na większy problem: „Kobiety i dzieci są w tym stanie gatunkami zagrożonymi”.
