Paul Thomas Anderson Ulubieniec Oscara z 1997 r. „Boogie Nights” miało miejsce w latach 1977–1984, kiedy to radosna, seksowna impreza kokainowo-porno z lat 70. szybko przerodziła się w egoistyczną, wypaloną, sztywną, moralistyczną erę Reagana. Anderson okazywał wielki szacunek dla ciężkiej pracy, a nawet kunsztu, który wkładano w kręcenie filmów dla dorosłych na taśmie 35 mm, ale uważał, aby pokazać, że w systemie zawsze były pęknięcia, małe szczeliny, przez które przeciekały nędza i niepokój.
Centralnym symbolem nadchodzącej nędzy „Boogie Nights” była postać „Małego Billa” Thompsona (William H. Macy), asystenta reżysera znanego reżysera filmów porno Jacka Hornera (Burt Reynolds). Mały Bill zawsze był obecny na dzikich imprezach porno Hornera, gdzie prawie wszyscy świetnie się bawili. Był jednak niezadowolony, ponieważ jego żona (Nina Hartley, prawdziwa gwiazda filmów dla dorosłych) stale uprawiała seks z młodszymi mężczyznami, często otwarcie w obecności dziesiątek innych osób. Za każdym razem, gdy Mały Bill stawał twarzą w twarz z żoną w trakcie stosunku, ona po prostu prosiła, żeby ją zostawiono w spokoju i pozwoliła jej kontynuować swój ekshibicjonizm.
W pewnej części, kiedy Little Bill zobaczył, że jego żona się popisuje, odszedł zrozpaczony. Podszedł do niego kamerzysta Kurt (Ricky Jay) w sprawie niezwiązanej z tym, a Little John nie był w stanie o tym porozmawiać. „Moja pieprzona żona”, mówi, „ma dupę w c*** na podjeździe, Kurt. W porządku? Przepraszam, że moje myśli nie krążą wokół zdjęć do filmu, który kręcimy jutro”.
Wydaje się, że transpozycja „a**” i „c***” nie była w scenariuszu Andersona. To była prawdziwa wpadka Macy. W 2022 roku Macy została przesłuchana przez Vulturea aktor ujawnił, że wielokrotnie pomylił kwestię, za każdym razem nie zauważając tego. Na szczęście Andersonowi się spodobała, uważając, że pasuje do postaci. Znalazła się w ostatecznej wersji „Boogie Nights”.
